مطابق دادنامه شماره 140009970905810353 مورخ 04 / 03 / 1400 هیأت عمومی دیوان عدالت اداری ، رای شماره 18-201شورای عالی مالیاتی مورخ 18/9/99 و همچنین بخشنامه شماره 72/99/210 مورخ 20/10/1399 سازمان امور مالیاتی ، در خصوص تعلق مالیات «حق واگذاری محل » به املاک دارای اعیانی با کاربری های مختلف ، به غیر از املاک تجاری ، از تاریخ تصویب ابطال گردید.
بنابراین با عنایت به دادنامه مذکور و مفاد ماده (59) مالیات مستقیم وتبصره (2) آن، به طور کلی مالیات « حق واگذاری محل » ، صرفا در مورد املاک دارای کاربری تجاری مورد تأیید مراجع ذیصلاح قانونی (اعم از عرصه و اعیان) موضوعیت دارد .که در زمان انتقال ، از طرف صاحبان حق، مشمول مالیات «حق واگذاری محل» در چارچوب مقررات مربوط خواهد بود و درخصوص سایر کاربری ها (اداری، صنعتی، آموزشی ،مسکونی و ...) مالیات «حق واگذاری محل »موضوعیت ندارد.
((ماده ۵۹ قانون مالیات های مستقیم مقرر نموده بود که :
ماده 59 ـ نقل و انتقال قطعی املاک به مأخذ ارزش معاملاتی و به نرخ پنج درصد (5%) و همچنین انتقال حق واگذاری محل به مأخذ وجوه دریافتی مالک یا صاحب حق و به نرخ دو درصد (2%) در تاریخ انتقال از طرف مالکان عین یا صاحبان حق مشمول مالیات میباشد.
تبصره 1 ـ چنانچه برای مورد معامله ارزش معاملاتی تعیین نشده باشد، ارزش معاملاتی نزدیکترین محل مشابه مبنای محاسبه مالیات خواهد بود.
تبصره 2 ـ حق واگذاری محل از نظر این قانون عبارت است ازحق کسب یا پیشه یا حق تصرف محل یا حقوق ناشی از موقعیت تجاری محل.))