در بیش از 90 % قراردهای عادی منعقده تحت عنوان قولنامه یا بیع نامه تنظیمی در بنگاهای املاک ، بنگاه داران محترم با عنوان اقدام در جهت محکم تر شدن قرارداد تعهدات طرفین شرطی را با این عبارت درج می نمايد که " طرفین می توانند با پرداخت ............ریال هر زمان که خواستند قرارداد را فسخ نمایند "
این شرط در قانون مدنی ایران مورد پذیرش نیست و تحت عنوان شرط مبطل از آن یاد می شود چرا که شرع و قانون مدنی اصل و ذات قرارداد بیع را دوام و ثبات می داند تا بر اساس آن نظم اجتماعی برقرار گردد و هیچ یک از طرفین نتواند هر زمان قرارداد را فسخ نماید و خریداران بعدی با مشکل مواجه نماید، ضمنا درج این شرط در قرارداد، علاوه بر اینکه ابطال خود شرط منجر به بطلان عقد هم می گردد .
لذا توجه شود از درج " شرط فسخ بدون مدت" در قراردادها خودداری گردد .