ذکر مدت در قرارداد های کاری که جنبه مستمر دارد ، قرارداد را به قرارداد موقت تبدیل می نماید و تمدید این قراردادها ملازمه ای با دائمی شدن آن ندارد

خبر متن رای شماره‌ ۳۷۲۳۷۱ هیات عمومی دیوان عدالت اداری در این باره شرح زیر است: از تبصره ۲ ماده ۷ قانون کار مصوب سال ۱۳۶۹ مبنی بر این که در کارهایی که طبیعت آن‌ها جنبه مستمر دارد در صورتی که مدتی در قرارداد ذکر نشود قرارداد دایمی تلقی می‌شود، مستفاد می‌شود که در صورت ذکر مدت در قرارداد کار ولو آن که طبیعت آن جنبه مستمر داشته باشد، قرارداد کار موقت تلقی می‌شود