ماده 3 قانون کار اشعار می دارد:
«کارفرما شخصی است حقیقی یا حقوقی که کارگر به درخواست و به حساب او در مقابل دریافت حق السعی کار می کند.
مدیران و مسؤولان و به طور عموم کلیه کسانی که عهده دار اداره کارگاه هستند، نماینده کارفرما محسوب می شوند و کارفرما مسوول کلیه تعهداتی است که نمایندگان مذکور در قبال کارگر به عهده می گیرند. در صورتی که نماینده کارفرما خارج از اختیارات خود تعهدی بنماید و کارفرما آن را نپذیرد مقابل کارفرما ضامن است. »
ممکن است کارگاه مستقیماً توسط کارفرما اداره شود یا اینکه از طرف مدیر کارگاه یا پیمانکار و مسوولانی که عهده دار اداره کارگاه هستند، اداره شود. تعهدی که این افراد می پذیرند به اعتبار شخصیت کارفرما و به نام اوست چون این افراد در اداره کارگاه شخصیت مستقلی ندارند، لذا کارفرما محسوب نمی شوند، هرچند در اداره کارگاه به کارگر دستور داده و به کار آنها نظارت دارند.
ماده 3 قانون کار اشعار می دارد:
«کارفرما شخصی است حقیقی یا حقوقی که کارگر به درخواست و به حساب او در مقابل دریافت حق السعی کار می کند.
مدیران و مسؤولان و به طور عموم کلیه کسانی که عهده دار اداره کارگاه هستند، نماینده کارفرما محسوب می شوند و کارفرما مسوول کلیه تعهداتی است که نمایندگان مذکور در قبال کارگر به عهده می گیرند. در صورتی که نماینده کارفرما خارج از اختیارات خود تعهدی بنماید و کارفرما آن را نپذیرد مقابل کارفرما ضامن است. »
ممکن است کارگاه مستقیماً توسط کارفرما اداره شود یا اینکه از طرف مدیر کارگاه یا پیمانکار و مسوولانی که عهده دار اداره کارگاه هستند، اداره شود. تعهدی که این افراد می پذیرند به اعتبار شخصیت کارفرما و به نام اوست چون این افراد در اداره کارگاه شخصیت مستقلی ندارند، لذا کارفرما محسوب نمی شوند، هرچند در اداره کارگاه به کارگر دستور داده و به کار آنها نظارت دارند.